Ze schreef overal een handleiding voor:
hoe je moest huilen, hoe je met een koor
meerstemmig kon zingen,
en hoe een mens met mij diende om te gaan.
Zo beschreef ze prachtig allerlei dingen.
Eens zei ik: jij kan ze mooi verzinnen.
Toen pakte ze haar pen en schreef
in een keurig handschrift: beminnen,
gaat vanzelf, het is wanneer bijvoorbeeld
twee mensen goed genoeg zijn voor elkaar,
of als de één de ander duldt,
en wanneer de ander het geduld
opbrengen kan zich met gevaar
voor eigen leven aan weer een ander te geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten