naar Jan Drost
Wachten is blijven
wachten en F5'en,
is dromen van twee lijven,
is leven en erin beklijven.
Wachten is even,
maar dan even lang,
wachten is bang,
is als bij Barthes
negenenegentig dagen
zonder klachten,
onderaan haar raam,
op een krukje
zitten smachten en dan,
opstaan en vertrekken,
zonder om te kijken,
en geheel in zwang.
Moeilijk te krijgen
spelen, dat is wachten,
het is al die nachten
de eenzaamheid delen
en zeker weten dat jullie
op z'n minst gelijk dachten,
is vervolgens iets doen
wat zij niet verwachtte.
Wachten is machteloos,
is op je schermen turen wel
zestig keer
per minuut, het is niet meer
durven kijken.
Wachten is eraan bezwijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten