Er is nog maar een restje
van onze liefde over. Het
residu van wat we waren.
Het zit in een glazen pot.
Compleet met etiket waar
'elkaar' op staat.
We weten het en leggen
ons er uit het veld geslagen
bij neer. Op de vloer die we
met onze laatste kracht
hebben verwarmd. We
krullen onze lichamen
- ons hoofd bij het
geslachtsdeel van
de ander - om de pot
en we likken er en zuigen
er naar hartelust op los.
Tot ie springt, de pot,
en het laatste restje samen
traag tussen de koud
geworden tegels wegvloeit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten