Je slaagt erin nooit te ontwaken,
je ogen die niet open willen, je knakkende kaken
bij het gapen een mond om in te verdwalen,
je blijft in slaap gevallen liggen als een gewonde
na een ongeluk, beantwoordt vragen met diepe
zuchten die lijken te klagen: ga, laat me,
ik blijf en buk me nog eens dieper om je heen,
je rug een alleen gelaten vlakte kus ik tot er
water is en uiteindelijk de kans op leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten