een ode aan de weerman
Hij kan wat de mensen zullen doen, bepalen:
schaatsen slijpen, coltrui kopen, knopen
van de winterjas vervangen, de was binnenhalen.
Hij is de graagst bekeken ziener van de dag.
Achter hem is altijd alles blauw, op televisie
zijn er foto's van prachtige zonsondergangen,
bomen die gebukt gaan onder tonnen sneeuw,
de kop van een meeuw vanonder dorre blaren.
Als de bomen bloesem krijgen, wist hij dat allang.
Voor een natuurramp is hij net zo bang als voor
de mitsen en de maren van zijn medestanders.
Hij werkt het beste onder hoge druk. En 's avonds
als hij in de kroeg zit, zegt hij om twintig over acht
tegen de barman: zet 't nieuws 's aan. En kijkt hij
vanaf zijn kruk naar hoe een ander vindt dat het
zal gaan. Of hij wel slapen kan vannacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten