Elzemieke

of: hoe ik een reus geworden ben

19 januari 2008. De zon blijft afwezig die dag.

Zoals een zieke wegblijft van zijn werk.

De rivier komt voorbij en blijft tegelijk ook hier.

Ze waadt zich een weg door de stad.

Zoals een koning zich een weg waadt door zijn macht.

En ik hou nog altijd van Elzemieke.

Hoe mocht ik haar verborgen lichaam proeven.

Ze werd serveerster en hield zichzelf schuin

in de hand. Haar etiket naar mij gekeerd.

En soms beet ik gewoon ondeugend in haar lippen.

Hoe durfde ze haar onzekerheid met mij te delen

tot ik haar zeker maakte met een zoen.

Tot ze zei: 'Ik ben Elzemieke, wat gaan we doen?'

Ze waste zich in mijn was en ik dronk gulzig van haar lichaam.

Totdat ze kromp en ik zonder te groeien groot werd.

Ik ben die dag een reus geweest.