Het is maar even even. En dat dan heel vaak
achter elkaar. De tijd is mijn beste vriend alleen
op dagen dat ze sneller gaat. Ik haat dat gekruip van haar.
Het is voor altijd altijd. Het is nu nu. En nooit echt nooit.
Ik ben een klok en tel af tot mijn dood. Wanhopig.
Maar heb niets te vrezen. Het is voorlopig nog voorlopig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten