Samen, dus taart. Je telt mijn borstharen.
Weer één meer! Ik trots. Zeg: al bijna man.
Word jij mijn vrouw dan?
Wat heb je nodig om te kunnen zien?
Niet alleen twee ogen, maar de dingen
die je ziet, onvermogen om iets
te sluiten: de deur terug, het venster
op buiten, jou in mijn armen, een compromis.
Iets onder je oogleden hebben, zeggen:
ik zie! En wat je ziet met je tong
op mijn rug schrijven.
Wat heb je nodig om te kunnen huilen?
Niet alleen verdriet, maar tranen en iemand
van wie je houden wilt. Je kan het niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten