donderdag 12 april 2012

Genesis

Als iemand deze wereld echt geschapen heeft,
waar liet hij dan het beest dat kan praten,
de bloemen die zichzelf kunnen verplaatsen,
apartheid die mengt, de vlerk die zich krenkt?

Waar stopte hij het gedicht dat zich schrijft,
de mens die zou blijven, het niets dat beklijft,
de herinnering die zich vergeet, de doofstomme
die iets te zeggen heeft, fantoom zonder kwijt?

Hier liggen de scherven, bij het maken ontstaan,
hier wonen de dingen, wrijven ruggen zich warm,
eten de sterksten de zwakkeren rijk, palmen handen

de anderen in, kondigt de dorpsgek de wendingen aan,
hebben verhalen geen einde, is alles wat het lijkt
en gaat nooit iets tenonder, niet eens aan de tijd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten