Tussen verwarde laptopsnoeren,
bespreekt een jongeman zijn wil:
ga ik vandaag nog naar de hoeren?
krabt hij bedachtzaam aan zijn bril.
De wereld is van appelschil,
de mensen in de stad zijn boeren,
en als ik me nu gewoon verveel,
en houd van opgewonden loeren
naar de vrouwen achter glas,
ze staan daar als op mij te wachten,
en dragen ondergoed dat in het rode schijnsel liegt.
Hij wou liever dat hij niet zo was,
het zou zijn onrust flink verzachten,
hij wil een meisje, en dat hij haar dan niet bedriegt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten