Het geweer doodt de liefde,
mannen erotiseren een pasgestorven
vrouw, de straat gaat door met varen.
Het hier en nu omhelzen een hond,
de wereld maait haar laan, een kind
vliegt op, een kaars dooft het boek.
Jij propt de terugreis in je koffer,
verbrandt de heenreis en schrijft
met een toverstok in de lucht:
hoesten jullie je maar dood, jullie
natuurwetten zijn de onze niet, taal is
maar een fauteuil voor wie gezondigd heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten