'She thought she could make us come / by simply waving her hand.' - Yuko
O, zeg me, waarom de kippen fluiten.
De vogels spinnen en de kat blaft naar de buren.
Waarom de hond van hiernaast muziek blijft luisteren,
waarom ik zit te tollen rond een wond.
Snoer me de mond met laptoptassen,
vergas mijn zicht met lijntjes coke. Trek een grens
nog voor waar ik zal eindigen, neem een foto
van een mens en glimlach hem vliegklaar.
Vraag niet waarom ik weten wil wat ik wil weten
maar bedenk iets op het stollen van mijn groet.
(Ik zwaai wel maar ik zwaai niet meer.)
En doe wat aan die lamgezopen voet.
In godsnaam wees de vrede tussen hier,
de tegels, en het nu, half vijf. En weet,
maar weet ook echt: ik heb verloren
van veertien glazen en een kind van voren.
Verkort mijn regels, plak de zegels
voor een gratis startpakket.
En gedraag je als een heus penceel,
verhul de gaten in mijn kraag.
Wees mijn achtste maag.
Vertraag. Versnel een laatste maal.
En kus me, op mijn ochtendlicht
maar verlaat daarna mijn zaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten