Je zei dat een schrijver iets bijzonders doet. Namelijk met zijn
ogen dicht de betekenis van een betekenis beschrijven.
Dat ik dat vaag vond zei ik. En je tekende een grote ballon.
Kijk zei je dit zijn jouw hersenen. Hierin past eigenlijk de hele
wereld. Maar natuurlijk niet in één keer. Je bent nu drieëntwintig.
Ze zitten wel zo'n beetje vol. Dus bij elke keer dat er iets nieuws in moet
laat jij iets naar buiten.
En een schrijver zei ik. Een schrijver laat het niet los in het luchtledige.
Precies zei jij een schrijver schrijft het op.
En dat van die betekenis dan vroeg ik. Dat moet je ruim zien riep jij.
En je tekende met je ogen dicht mijn naam op de ballon.
Met een hart erom. En je zei dit betekent dat je in mijn hart zit.
Wat betekent dat ik van je hou.
Ik tekende met mijn ogen dicht een aansteker onder de ballon.
Met een duim die in de aanslag stond.
En ik zei dit betekent dat het zomaar afgelopen kan zijn.
Met mij en mijn hersenen en ik in jouw hart.
En dat betekent dat we nu alvast moeten beginnen met de tijd inhalen.
De tijd die we strakjes opeens verloren kunnen zijn.
Toen zei je zie je nou wel. Jij bent ook een schrijver.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten