heb me verslagen met niet denken aan jou
ik dacht dat ik het kon maar kon het niet
en kon het dus tegelijkertijd weer veel te goed
ik werp wat beelden voor me uit
raap ze stuk voor stuk op en laat ze vallen
vanwaar ik met mijn armen het hoogste kom
ze vallen in duizenden duigen en elk nieuw stukje
beeld is er een van de liefde en elke beeltenis
is er een van jou en elk beeldbedrog wordt waarheid
Geen opmerkingen:
Een reactie posten