zaterdag 10 april 2010

*

Er gebeurde weinig. Je lag daar maar te leren
wat niets doen was. De mannen ze wilden wel.
Jij wist alleen-zijn zo schoon te ensceneren.
Geen vlekje kwam er op je jurk. Wel op je aanzien.

Hier was blijven liggen een vorm van expressie.
Zo uitte je je graag. En je putte vanalles uit het raden
van je beminnaars. Je lag daar en lachte.

Met een simpel gebaar zei je kom maar.
Met een nog simpeler gebaar wees je ze af.

Hier was blijven liggen een vorm van ontvangen.
En alles wat je niet aannam gaven de mannen je graag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten