donderdag 3 mei 2012

Arbeid

Nu nog zijn wij samen en is de straat
een schets van laat: donker tijgert
door de steegjes weg, door 't licht
verjaagd. Vogels, nu de merel toch
begonnen is, doen hun dagelijkse ding.

En het is niet dat Amsterdam er lelijk
van geworden is, of mooi, maar jij -
dikke ogen van het moe-zijn, als twee
ballen die begonnen zijn elkaar over
heel lang te gaan raken, te verpletteren
misschien. Er is een pisgeur overal,
de felle kleur van een leeglopende ballon
wordt vaal. Er dobbert dag op de dingen.

Alles hijgt na.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten